“Ik weet nog goed hoe ik me voelde in de weken na de aanslag op 11 september 2001. Als 18-jarig meisje werkte ik achter de kassa in een supermarkt in het centrum van Den Haag. Ik had geen antwoord op de vragen van klanten over mijn geloof. Waarom doen moslims dit nou? Komt dit écht uit de islam? Ik had geen kant en klare antwoorden. Ik schrok van mijn eigen onwetendheid.”

Fatima Akchar is inmiddels 37 jaar en ik zie haar op mijn LinkedIn voorbij komen als oprichter van het Rolmodellen Bureau. Mijn nieuwsgierigheid is gewekt als ik lees hoe ze haar rolmodellen omschrijft. Geen bekende Nederlanders, maar juist “mensen zoals jij en ik die ons kunnen leiden op de route naar de toekomst. Mensen die nog niet begane paden hebben durven te bewandelen en daarmee nieuwe wegen hebben gemaakt voor ons om te volgen.”

“Zelf had ik geen rolmodel”

“Ik ben altijd op zoek geweest naar mijn identiteit, al van jongs af aan”, vertelt Fatima me al ‘zoomend’. “Ik weet nu dat ik hooggevoelig ben, dus dat versterkte dat gevoel. Wie ben ik nou? Ben ik Marokkaans of Nederlands of islamitisch? Ik had zelf geen rolmodel; formeel ben ik zelfs nog eerste generatie omdat ik in Marokko geboren ben. Ik was 3 jaar toen ik naar Nederland kwam. In de puberteit heb ik met mijn identiteit geworsteld en dat zorgde ook voor strubbelingen thuis. Niet omdat ik mij wilde afzetten tegen het geloof of mijn ouders, maar omdat ik te veel filosofische vragen had die ik niet beantwoord kreeg. Ik was heel erg op zoek naar richting.”